Rapporte en 'n diepe opgewondenheid

Vandag het Alrich en Waldo hul eerste rapporte in 'n nuwe land gekry. En is ek trots op ons 2 seunskinders.

Waldo se juffrou se:

"Waldo, your cheecky smile always brightened up my day! You are the type of student that we value at our school and I hope that you continue to do well next year!"

Alrich se juffrou se:

"Alrich is a hardworking, co-operative and motivated student. He usually listens attentively and follows instructions independently. Alrich seeks and uses teacher feedback. He begins tasks promptly and generally manages time effectively. Alrich is usually punctual and has the appropriate equipment ready for use. Homework tasks are completed in a commendable manner. Alrich is a delight to teach."

Ek het nie eers na die punte gekyk nie. Ons het vir die seuns gese dat al wat hierdie kwartaal belangrik is, is dat hulle aanpas, maats maak en gelukkig is. En hul het hulself oortref. Ek het 'n oog oor die punte gegooi, en vir 10 weke in 'n nuwe skool in 'n vreemde land, het hul hulself oortref.

Vanmiddag gaan soek Waldo sy maatjie by die park, maar die is toe nie daar nie. Netnou hoor ek stemme by die voordeur: "but that is his bike, he must be somewhere". Kyk by die deur uit en hier staan sy maatjie, sy ouer sussie en nog 2 maatjies en wag dat Waldo sy hoed gryp en kom saam fietsry. Agter hulle verskyn nog 'n outjie met lang hare, en ek vra of hy vir Alrich soek. "Yip". Die bekende ozzie woord vir "yes". Alrich kom uitgestorm, "skateboard" onder die arm, en daar gaan my 2 seunskinders. Ek is so ongelooflik gelukkig. Die hele grasperk le vol fietse, en skielik met 'n gelag en gejuig ry hul straataf. Dis mos die lewe vir 'n kind!

Dit is hoekom ons Australie toe gekom het!